Smaczne, najwyższej jakości i związane z Polską; takie są produkty, które mogą poszczycić się certyfikatem Doceń polskie, przyznawanym przez ekspertów. Wszystko po to, by konsument wiedział, że sięgając po wyroby opatrzone takim logo wybiera to, co najlepsze na polskim rynku.
26 października w krakowskim Hotelu Swing zespół ekspertów po raz trzeci dokonał oceny produktów biorących udział w Ogólnopolskim Programie promocyjnym Doceń polskie.
Wyroby odznaczające się najwyższą jakością zostały uhonorowane certyfikatami Doceń polskie. Wyłoniono również TOP PRODUKTY - artykuły, którym członkowie jury przyznali maksymalną liczbę punktów.
Podczas trzeciej certyfikacji produkty oceniała pięcioosobowa Loża Ekspertów pod przewodnictwem Mirka Drewniaka, eksperta w dziedzinie kulinariów, autora popularnych przewodników kulinarnych Pascala i członka Fundacji Klubu Szefów Kuchni. - Sam jestem kucharzem i wiem, że aby móc wiarygodnie ocenić produkt trzeba się do tego dobrze przygotować. Im więcej wyrobów podlega ocenie, tym jest to trudniejsze. Trzeba pamiętać, że certyfikacja to duża odpowiedzialność zarówno wobec konsumentów, jak i producentów - podkreśla Mirek Drewniak. Przewodniczący Loży Ekspertów zwraca również uwagę na znaczenie doboru jury oceniającego wyroby - Produkty zgłoszone do Programu Doceń polskie są oceniane przez potencjalnych konsumentów, ale także kucharzy. Nie bez znaczenia jest także obecność w Loży Ekspertów przedstawicieli grup producenckich, czyli technologów, którzy mają wpływ na sposób produkcji wyrobów.
Podczas październikowej certyfikacji oceny dokonywali: Mirek Drewniak, Jarosław Kujawa - główny specjalista Departamentu Promocji i Komunikacji Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Zbigniew Kurleto - członek Fundacji Klubu Szefów Kuchni, Celina Nierodkiewicz - sekretarz Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy RP oraz Katarzyna Salomon reprezentująca organizatorów Programu Doceń polskie. Honorowym patronem Programu jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
- Certyfikacja to drugi etap oceny produktu. Pierwszym krokiem jest analiza informacji producenta na temat wyrobu. Artykuły, które nie spełniają odpowiednich kryteriów, nie podlegają dalszej ocenie - wyjaśnia Katarzyna Salomon.
Kryteria, o których mówi ekspertka dotyczą przede wszystkim tzw. czynnika polskiego produktu. W przypadku producentów międzynarodowych nie wystarczy jedynie obecność danego wyrobu na naszym rynku. Musi on być co najmniej produkowany na terenie Polski albo też w oparciu o tradycyjną polską recepturę.
- Podczas certyfikacji na ocenę produktu składa się kilka czynników. Oczywiście liczy się smak, zwracamy także uwagę na stosunek jakości produktu do jego ceny. Wystawiając ocenę przyglądamy się również opakowaniu i zawartym na nim informacjom. Chodzi głównie o składniki wykorzystane do produkcji artykułu, a także instrukcję przygotowania potrawy. Każdy samodzielnie dokonuje oceny. Nie konsultujemy się ze sobą, a więc nie mamy wpływu na oceny pozostałych członków Loży Ekspertów - dodaje K. Salomon.
Mirek Drewniak akcentuje różnorodność produktów, które oceniano podczas trzeciej certyfikacji.
- O certyfikat ubiegali się producenci właściwie całego asortymentu, który powinien się znaleźć na półce w dobrym sklepie - mówi przewodniczący Loży Ekspertów.
Ocenie podlegały m.in. makarony, sery, dania gotowe, wyroby wędliniarskie, a także napoje (również kawa i herbata) i słodycze.
Różnorodność produktów ocenianych przez ekspertów cieszy organizatorów Doceń polskie.
- W ten sposób producenci okazują zaufanie do naszego Programu i systemu oceny. Cieszy nas to, że firmy, których produkty otrzymały znaki promocyjne podczas poprzednich certyfikacji zgłaszają do oceny swoje kolejne wyroby. W ciągu trzech certyfikacji eksperci przyznali znak Doceń polskie?ponad 150 produktom, potwierdzając tym samym ich wysoką jakość. Jednocześnie należy podkreślić, że to tylko część ze wszystkich zgłoszonych do tej pory wyrobów. Nie wszystkie produkty pomyślnie przechodzą proces certyfikacji. Logo Doceń polskie jest wyróżnieniem dla najlepszych - mówi Marek Bielski, organizator Programu promocyjnego Doceń polskie. - Głównym celem naszych działań jest promowanie polskich wyrobów wysokiej jakości oraz ich producentów. Co ważne, nasze działania nie ograniczają się jedynie do przyznawania certyfikatów. Nadanie znaku Doceń polskie to właściwie początek naszej współpracy z producentem wyróżnionego wyrobu - przekonuje M. Bielski.
Program Doceń polskie to bardzo konkretna inicjatywa, dająca ciekawe możliwości laureatom przedsięwzięcia w zakresu współpracy gospodarczej i biznesowej. Przykładem takiego współdziałania było wrześniowe spotkanie przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z delegacją Komisji Rolnictwa Szanghaju. Współpraca między Programem Doceń polskie i Polskim Centrum Logistycznym Xijiao International Szanghaj umożliwiła udział w rozmowach na wysokim szczeblu dyplomatycznym polskim firmom, które zgłosiły się do programu promocyjnego. Z zaproszenia skorzystał producent makaronu, którego wyrób otrzymał godło Doceń polskie podczas drugiej certyfikacji.
- Współpraca z Polskim Centrum Logistycznym w Szanghaju bardzo nas cieszy. Większą radością napawa nas jednak fakt, że znak Doceń polskie może pomóc naszym rodzimym konsumentom w podejmowaniu decyzji zakupowych. Polscy producenci naprawdę mają się czym pochwalić. Trzeba to tylko dostrzec i... docenić polskie! - kończy Marek Bielski.
--Ogólnopolski Program Promocyjny "Doceń polskie" Program ?Doceń polskie? ma na celu promocję wysokiej jakości produktów spożywczych dostępnych na polskim rynku. Ich selekcją, oceną i przyznaniem certyfikatu ?Doceń polskie? zajmują się eksperci, reprezentujący m.in. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Fundację Klubu Szefów Kuchni, Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP, Związek Polskie Mięso czy Unię Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego. Honorowy patronat nad programem ?Doceń polskie? sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.Autorem artykułu jest Marta Malarska
Ulubione spodnie stają się za ciasne. Przeżywasz dramat, gdy chcesz kupić nowe ubranie bo dotychczasowy rozmiar nie pasuje. Czujesz się fatalnie. Jesteś nieszczęśliwa i zła bo nie wiesz, skąd wzięły się dodatkowe centymetry w pasie i dlaczego waga pokazuje kilka kilogramów więcej. Podejmujesz trudną decyzję o odchudzaniu i zaczynasz ostry program, mający doprowadzić Cię do osiągnięcia idealnej figury. Dieta idzie wspaniale. Masz dużo zapału. Odmawiasz sobie kolacji, cukru, słodyczy, czasami nawet ćwiczysz. Rozmawiasz z koleżankami o odchudzaniu. Słuchasz o dietach gwarantujących wspaniałe efekty i wszystkie wypróbowujesz. Po tygodniu waga wskazuje trzy kilogramy mniej, po dwóch jest już ich mniej o sześć. Jesteś szczęśliwa i uznajesz, że cel został osiągnięty! Ważysz tyle, ile chciałaś. Zapominasz o diecie i pozwalasz sobie na to, co zawsze. Po tygodniu wchodzisz na wagę i przeżywasz szok! Kilogramy wróciły! Jak to się stało – myślisz i postanawiasz znowu zacząć program. Nie jest już jednak tak łatwo się zmobilizować. Dieta jest bardziej męcząca, a na efekty trzeba dłużej czekać. Jesteś sfrustrowana, zła i smutna. W końcu poddajesz się i pocieszasz czekoladowym batonem. Możesz go już zjeść bo przecież i tak nie schudniesz! Znasz ten scenariusz ?? Często zdarzały Ci się takie sytuacje? Nie jesteś sama. Wiele kobiet przeżywa to samo. Jak temu zaradzić?
---
Autorem artykułu jest Krzysztof Grębalski
Ksiegarniakatolicka.pl - internetowa księgarnia religijna. W ofercie książki religijne, książki katolickie, modlitewniki, dzieła Jana Pawła II, religia, katolicyzm i inne. Serdecznie zapraszamy!
Dlaczego wina nie należy przechowywać w lodówce? Co to jest "efekt smaku światła"? Podpowiadamy, jakie warunki muszą być spełnione, by móc cieszyć się dobrym smakiem tego wybornego trunku.
Stała temperatura i wilgotność
Wino jest bardzo wrażliwe na temperaturę. Optymalne warunki, w których należy go przechowywać to 10-14 ?C. Jeżeli w pomieszczeniu będzie zbyt ciepło lub zbyt chłodno, proces dojrzewania trunku zostanie zakłócony. Jeszcze bardziej szkodliwe dla jego jakości są nagłe wahania temperatury. Powodują one naprzemienne rozprężanie się i kurczenie płynu, powodujące niekorzystne zmiany biochemiczne. Wilgotność powietrza powinna być utrzymywana na poziomie 70%. Gdy powietrze będzie zbyt suche, korek wyschnie, skurczy się i do wnętrza butelki z winem dostanie się powietrze. Natomiast zbyt duża wilgotność może powodować pleśnienie korków i etykiet.
Zalecane zakresy temperatur chłodzenia dla różnych gatunków wina to:
Wina czerwone: 15 - 18 C
Wina białe wytrawne: 10 - 15 C
Wina różowe: 9 -10 C
Wina musujące: 6 - 9 C
Napoje: 3 - 6 C
Brak dostępu światła słonecznego
Światło, zwłaszcza promienie słoneczne, nie służą przechowywaniu wina. Naświetlone wino szybciej się starzeje i traci garbniki, nadające mu barwę. Zmienia się także jego smak, gdyż pod wpływem światła wytwarzają się związki siarki powodując zjawisko tzw. smaku światła. Aby temu zapobiec należy przechowywać wino w możliwie zaciemnionym miejscu. W tradycyjnych, starych piwnicach z winami rezygnuje się nawet z światła elektrycznego, a w pomieszczeniach stosuje się świece.
Wentylacja i ułożenie butelek
Miejsce, w którym przechowujemy wino powinno posiadać stały dopływ powietrza. Ten trunek jest niezwykle podatny na zapachy. Aby nie stracił swojego niepowtarzalnego aromatu powinna być zapewniona odpowiednia wentylacja pomieszczenia. Trzeba też w miarę możliwości odseparować wino od źródeł wszelkich intensywnych zapachów. Butelki powinny być przechowywane w pozycji poziomej. Wino lubi spokój. Na proces jego dojrzewania niekorzystnie wpływa przestawianie butelek oraz wszelkiego rodzaju wibracje otoczenia.
Winiarka zamiast piwniczki
Optymalne warunki do przechowywania wina tworzy mikroklimat piwnicy. Jeśli jednak jej nie posiadamy, można zakupić winiarkę. Zwykła lodówka niestety jej nie zastąpi. - Przechowywanie wina w lodówce nie jest dobrym rozwiązaniem. Wibracje wytwarzane przez agregat chłodniczy zakłócają proces biochemicznego dojrzewania wina niszcząc jego molekuły. Niekorzystnie na aromat i smak trunku wpływa także zbyt niska temperatura oraz obecność zapachów pochodzących od przechowywanej żywności. Natomiast winiarki dają możliwość niezależnej regulacji temperatury w poszczególnych komorach dla różnych gatunków wina. Wyposażone są w specjalne amortyzatory, zabezpieczające przed szkodliwym drganiem. Posiadają także przyciemniane szyby, które chronią przed dostępem światła. - mówi Justyna Lalka, przedstawicielka Candy Polska, producenta urządzeń AGD.
--
Chyba każdy, kto próbował swych sił w samodzielnym gotowaniu, zna Jamiego Olivera. Brytyjski kucharz, spec od prostych, ale pysznych dań, oraz jedna z ciekawszych celebrities brytyjskiego panteonu sław. Poniższy przepis na indyka, choć nie pochodzi z żadnego programu Jamiego Olivera, jest jednak wzorowany na jednym z jego pomysłów.
Składniki (indyk a la Jamie Oliver):
- sznycle z indyka (wystarczą dwa na osobę)
- ser tarty Correggio (choć może być także Parmesan)
- szynka łososiowa (jeden plaster na jeden sznycel)
- przyprawy (pieprz ziołowy, sól, rozmaryn, majeranek - najlepiej świeże, ale mogą też ostatecznie być i suszone)
- cytryna
- oliwa z oliwek
Do tego potrzebować będziesz kilku kawałków folii spożywczej, patelni oraz (opcjonalnie) tłuczka do mięsa.
Sposób przygotowania:
1. Umyj mięso, następnie połóż je na folii spożywczej tak, żeby dało się przykryć indyka resztą folii (ale jeszcze nie przykrywaj!). Najlepiej przygotowywać jeden-dwa sznycle naraz, inaczej mogą przesuwać się wewnątrz folii w trakcie rozbijania.
2. Posyp sznycle przyprawami do smaku. Jeśli używasz świeżych, posiekaj je naprawdę drobno - lepiej wejdą w mięso niż duże kawałki. Nie przesól! Szczypta soli wystarczy, jeśli dodasz jej za dużo, możesz zabić smak indyka.
3. Posyp sznycle z indyka serem Correggio; nie żałuj go - warstwa powinna być naprawdę gruba. W tym momencie możesz też dodać odrobinę soku z cytryny - kilka-kilkanaście kropek na ser.
4. Na warstwę sera Correggio połóż plasterek szynki łososiowej. Idealnie byłoby, gdyby plaster ten w pełni przykrył cały sznycel z indyka.
5. Owiń powstałą "kanapkę" resztą folii spożywczej i rozbij tłuczkiem do mięsa... albo (co polecam) wzorem Jamiego Olivera użyj dna patelni jako rozbijaka. Zwykle kilka uderzeń wystarczy, żeby sznycel zrobił się równy i płaski.
To bardzo ważny moment przygotowania naszego sznycla z indyka! Jeżeli nie "rozpłaszczymy" go dostatecznie lub nie upewnimy się, że cały ma tę samą grubość, ryzykujemy, że albo go nie dosmażymy, albo spieczemy na skwarkę!
6. Patelnię skrapiamy olejem z oliwek, po czym wrzucamy na nią nasz sznycel z indyka szynką na dół. Ser i szynka powinny się spiec i "przykleić" do mięsa. Po chwili odwracamy sznycel, przysmażamy go chwilę, po czym... nasz sznycel z indyka a la Jamie Oliver jest gotowy!
Do wszystkich przyzwyczajonych do długiej "obróbki termicznej" drobiu - sznycel z indyka przygotowany w ten sposób jest gotowy do podania już po około 2 minutach (zależnie oczywiście od temperatury i grubości sznycla). Jeśli mamy wątpliwości, czy to już wystarczy, można spokojnie odkroić kawałek i sprawdzić, zamiast smażyć naszego indyka "tak na wszelki wypadek" i zrujnować tak pyszne danie.
Alternatywne sposoby przygotowania:
(1) Przyprawy sypiemy na folię spożywczą ZANIM położymy na nią sznycel z indyka. Dzięki temu sznycel będzie równomiernie obtoczony w ziołach. Wadą tego rozwiązania jest to, że sznycel nie będzie się aż tak ładnie smażył - część ziół zostanie na patelni jako przypalone "skwarki".
(2) Tak przygotowany sznycel można też wrzucić na grilla. Smakuje nawet lepiej, niż z patelni!
Przepis jest twórczym rozwinięciem pomysłu Jamiego Olivera na pierś kurczaka z parmezanem. Po kilku próbach stwierdziłem jednak, że sznycel z indyka nadaje się lepiej. Zmieniłem też nieco inne składniki - na takie, które łatwiej jest dostać w typowym sklepie w Polsce. Oryginalna receptura Jamiego, na której wzorowałem swoje sznycle z indyka, jest dostępna na Youtube:
Smacznego!
Proste przepisy są najlepsze!
Chyba nie ma osoby, która nie lubi tego mlecznego napoju. Skutecznie ochładza i gasi pragnienie.
Chyba nie ma osoby, która nie lubi tego mlecznego napoju. Skutecznie ochładza i gasi pragnienie. Co do smaku każdy ma swój ulubiony jedni lubią truskawkowy jeszcze inni czekoladowy. Fakt faktem wszystkie shake są dobre.
Niewiele osób wie, że istnieją proste sposoby by zrobić shake w domu. Wystarczy zaledwie 5 minut. Polecam szczególnie mężczyzną, którzy nie potrafią gotować, a chcieli by osłodzić swoim kobietom poranek.
Zaczynamy:
Shake truskawkowy
źródło: www.sxc.hu
Składniki:
2 szklanki lodów waniliowych
1 1/4 szklanki mleka
Kilkanaście truskawek
Shake czekoladowy
źródło: www.sxc.hu
Składniki:
2 szklanki lodów waniliowych
1 1/4 szklanki mleka
2 łyżki czekoladowego napoju Nesquik(lub słodkie kakao)
Shake waniliowy
źródło: http://img98.imageshack.us/img98/8227/zdjeciephpcp1.jpg
Składniki:
2 szklanki lodów waniliowych
1 1/4 szklanka mleka
3 łyżki cukru
Sposób Przygotowania:
Jest bardzo prosty, wszystkie składniki wkładamy do blendera bądź jakiegoś innego przyrządu. Czekamy, aż zrobi się odpowiednia konsystencja i shake gotowy.
Zamów jedzenie do domu Jedzenie 24h
Zamów pizzę Pizza 24h
Autorem artykułu jest Grzegorz Ostrowski
Grzegorz Ostrowski - prawdziwy mistrz kuchni. Autor książek kulinarnych oraz artykułów prasowych. Jego przepisy to gwarancja sukcesu! Od 2001 prowadzi prawdopodobnie najlepszą stronę kulinarną: MniamMniam.pl
Autorem artykułu jest Mira Ulowska
Wprawdzie już późno, ale może jeszcze komuś przydadzą się moje rady, dotyczące marnowania grzybów.
Pozornie prosta sprawa, a długo nie potrafiłam zamarynować grzybów tak, aby były smaczne i dały się przechowywać przez dłuższy czas.
W końcu udało mi się dopasować do siebie różne przepisy i zrobić grzyby marnowane tak jak chciałam.
Nie będę się zagłębiała w proces zbierania i przygotowania grzybów, bo chyba każdy wie, jakie grzyby zbierać i jak je gotować.
Moja propozycja dotyczy końcowej fazy marynowania, czyli przygotowania zalewy i samego zalewania nią grzybów w słoikach.
Tak, więc grzybki po ugotowaniu możemy przechować w lodówce do momentu, kiedy będziemy mieli chwilę czasu, albo wkładać bezpośrednio po ugotowaniu. Ważne jest, aby w momencie samego ich zalewania i zamykania, były one gorące. Zalewa również powinna być gorąca.
A jak ją przygotowuję?
Na każde 4 porcję wody przygotowuję 1 porcję octu,
Na każde 200 ml wody biorę 1 łyżkę cukru,
Liść laurowy,
Kilka ziaren ziela angielskiego,
gorczycy i czarnego pieprzu,
Kilka małych cebulek ( Ok 1 szt. na 1 słoik ),
przy czym cebule mogą być większe, pokrojone.
sól.
Wodę bez octu, ale z przyprawami i cukrem gotuję przez chwilę, aż cebula będzie dobrze sparzona.
W międzyczasie podgrzewam i zagotowuję grzyby, które wcześniej były w lodówce.
Gorące grzyby - świeżo ugotowane, albo podgrzane do wrzenia, przekładam do słoików ( ok. 5/6 pojemności)
i zalewam gorącą zalewą tak, aby utworzył się menisk wypukły. Lekko mieszam, uzupełniam gorącą zalewą i zaraz mocno zakręcam i odwracam do góry dnem do wystygnięcia.
Tak przygotowane grzyby będą dość słodkie, ale nie bardzo kwaśne, ogólnie biorąc dość łagodne w smaku.
I co najważniejsze, nie psuję się, nie mętnieją.
Jeśli ktoś woli mniej lub bardziej słodkie czy kwaśne może zmienić proporcje.
Najistotniejsze momenty w procesie marynowania to: gorące grzyby, gorąca zalewa, napełnienie słoików po brzeg, zamieszanie, aby zalewa dostała się do każdego grzyba i w końcu stygnięcie w słoikach odwróconych do góry dnem.
Smacznego.
Mira U.
Autorem artykułu jest Sylwester Michalski
Autorem artykułu jest Tomasz Sierżański
Studenckie gotowanie - A Ty, studencie, jadłeś już dzisiaj?
Autorem artykułu jest Grzegorz Ostrowski
Grzegorz Ostrowski - prawdziwy mistrz kuchni. Autor książek kulinarnych oraz artykułów prasowych. Jego przepisy to gwarancja sukcesu! Od 2001 prowadzi prawdopodobnie najlepszą stronę kulinarną: MniamMniam.pl
